Meditatief

Lezen: Psalm 23.

De meest bekende psalm uit de Bijbel ligt voor ons. Kan een dominee daar ooit nog iets nieuws over zeggen? Vele malen is deze psalm berijmd. En als ik alle boeken en preken zou tellen die over deze psalm geschreven zijn, zou ik ongetwijfeld de tel kwijt raken. Deze psalm tekent het leven. Niet als een idyllisch plaatje van een zwervende herder met zijn schapen in Drenthe. Nee, wij moeten hier uiteraard aan het woestijnlandschap van het Midden-Oosten denken. Met een brandende zon boven je en de harde grond onder je voeten. De dichter laat ons zien dat het leven hier op aarde vaak zo heel anders is dan je je voorgesteld had. Nu, dat beseffen ook wij opeens met de corona crisis waar wij middenin zitten. Er zijn dalen. Soms heel diepe. Ze lopen dwars door je leven heen. Ze lopen nu dwars door het jaar 2020 heen, dat ongetwijfeld als een rampjaar de geschiedenisboeken ingaat. En waar blijf je dan? Waar ben je dan? Waar kun je terecht? Waar vind je houvast? Wie is je steun? Waar is kracht om verder te gaan? Nu, daar gaat het over in deze Psalm. Door David geschreven. Zelf jarenlang herder geweest. Maar ook schaap, zou ik willen zeggen. En herder die zichzelf leert zien als een schaap van de Goede Herder. Prachtig! Weet u: het is in de Bijbel niet de vraag óf God onze Herder wil zijn. Maar of wij schaap willen zijn. Afhankelijk en levend vol overgave. Mag Hij ons leven leiden? Achter Hem aan gaan, daar draait het om. Nee, de weiden zijn niet altijd groen in het leven. En we ervaren dat heel in het bijzonder toch in deze crisistijd. Toch zegt David: Hij laat mij rusten in groene weiden. Is dat voor ons als gemeente niet het volbrachte werk van Christus? Jezus heeft met Zijn doorboorde handen een weide gemaakt voor onze ziel. Daarom: nestel u maar stevig in Zijn liefde, want daar vindt u rust. Wat zal er omgaan in zo’n herder als hij de schapen vredig ziet uitrusten in het gras? Onze Grote en Goede Herder is blij als u bij Hem komt en rust bij Hem vindt! Zelfs als ik moet gaan door een dal van diepe duisternis, het dal van de schaduw van de dood. Dan nóg….Uw stok en Uw staf vertroosten mij, lees ik. Is het dat éne lied misschien dat u aansprak in een kerkdienst? Of dat ene zinnetje uit de preek? Hou het vast. Neem het mee. En hoor erin het tikken van de stok en staf van de Goede Herder die u roept tot een leven dicht bij Hem. En dan kunt u ook meezingen met het einde van deze psalm, dat spreekt over het thuiskomen van de schapen. Ik keer terug in het huis van de Heer, tot in lengte van dagen. Schapen van de Goede Herder mogen weten: we komen Thuis. En we hebben een Thuis. Streef dan naar wat Boven is, waar Christus zit aan de rechterhand van God. Richt u op wat Boven is, niet op wat op aarde is. (Kolossenzen 3: 1B, 2). Een mooie les in crisistijd, zou ik denken.                                                  

Ds. H. Dekker.